MULTIFAKTORSKI PRISTUP KROZ SINDROM FAKTORA KAO OBJAŠNJENJE UZROKA DJECE I ADOLESCENATA S POREMEĆAJIMA U PONAŠANJU

Dragana Milojković-Ĉović

doi:10.59417/nir.2019.15.83

Autor(i)

Dragana Milojković-Ĉović JU Centar za socijalni rad, Velika Kladuša, BiH

##plugins.pubIds.doi.readerDisplayName##:

https://doi.org/10.59417/nir.2019.15.83

Ključne riječi:

ponašanje, poremećaji, djeca, adolescenti, sindrom faktora.

Sažetak

Uzorkom na kojem je provedeno istraţivanje obuhvaćeno je 634 učenika iz osnovnih i srednjih škola sa područja BiH, tj. sa područja zapadnog dijela Republike Srpske i zapadnog dijela Federacije Bosne i Hercegovine, proporcionalno njihovom učešću u strukturi učenika u osnovnim i srednjim školama sa područja zapadnog dijela Bosne i Hercegovine. Pored toga, istraţivanje je realizovano i preko Centara za socijalni rad iz zapadnog dijela BiH zbog obuhvatanja učenika iz nekompletnih porodica i djece bez roditeljskog staranja. Na osnovu strategije za izbor jedinica u uzorak, tj. preko Centara za socijalni rad, ovako biran uzorak se moţe nazvati višeetapni stratifikovani prigodni uzorak, jer su učenici birani u nekoliko etapa, i to: da li pripadaju grupama djece sa različitom strukturom porodice, tj. da li su djeca koja ţive u potpunim ili nepotpunim porodicama, da li su djeca bez roditeljskog staranja i da li pohaĎaju obaveznu osnovnu školu, a o nepohaĎanju nastave centri za socijalni rad imaju podatke. Uzorak je obuhvatio uzrast djece i mladih od od 12. do 19. godina, s tim što prosječan uzrast izraţen kroz aritmetičku sredinu iznosti 15,35 i standardnu devijaciju 2,09 godina.

##submission.citations##

Goldner-Vukov, M. (1988). Porodica u krizi. Beograd, Zagreb: Medicinska knjiga.

Hošek, A., Momirović, K. (1995). „Relativni uticaj socioloških i psiholoških faktora na kriminalnu patologiju u porodici i pripadanje prokriminalnim grupama“. Psihologija kriminala, vol. 4/. Beograd: Institut za kriminološka i sociološka istraţivanja, Centar za primenjenu psihologiju.

Hrnjica, S. (1990). Opšta psihologija i psihologija ličnosti. Beograd: Naučna knjiga, Beograd.

Ilić, D. (1995). „Analiza motiva koji stoje u osnovi prestupničkog ponašanja“. Psihologija kriminala, vol. 1. Beograd: Institut za kriminološka i sociološka istraţivanja, Centar za primenjenu psihologiju.

Jašović, Ţ. (1983). Kriminologija maloljetničke delinkvencije. Beograd: Naučna knjiga.

Kapor-Stanulović, N. (1985). Psihologija roditeljstva. Beograd: Nolit.

Kapor-Stanulović, N. (1988). Na putu ka odraslosti. Beograd: Zavod za udţbenike i nastavna sredstva. Kuburić, Z. (1994). Porodica i psihičko zdravlje dece. Beograd: Danex.

Miković, M. (2004). Maloljetnička delikvencija i socijalni rad. Sarajevo: Editio Civitas.

Milić, A. (2009). Čovjek i njegov socijalni svijet. Banja Luka.

Milić, A. (2001). Sociologija porodice. Beograd: Čigota.

Momirovič, K. (1995). „Uticaj inteligencije na sklonost ka laganju“. Psihologija kriminala, vol. 4.

Beograd: Institut za kriminološka i sociološka istraţivanja, Centar za primenjenu psihologiju.

Mrvić-Petrović, N., Nikolić-Ristanović, V.Wolf B. (1995). „Faktorska struktura neotkrivenog kriminalnog ponašanja u doba maloletništva“. Psihologija kriminala, vol. 1. Beograd: Institut za kriminološka i sociološka istraţivanja, Centar za primenjenu psihologiju.

Obretković, M., Hošek, A., Momirović, K., (1995). „Uticaj socioloških faktora na rano odavanje kriminalnom ponašanju“. Psihologija kriminala, vol. 4. Beograd: Institut za kriminološka i sociološka istraţivanja, Centar za primenjenu psihologiju.

Tomić, R. (2005). Poremećaji u ponašanju kod djece i mladih. Tuzla.

Vranješević, J. (2001). Promena slike o sebi: autoportret adolescencije. Beograd: Zaduţbina Andrejević.

Vučinić, B. (1995). „Uticaj nekih psiholoških faktora na kriminalni recidivizam“. Psihologija kriminala, vol. 4. Beograd: Institut za kriminološka i sociološka istraţivanja, Centar za primenjenu psihologiju.